One day in Hiroshima 2007 March

ทริปนี้เป็นทริปต่อจากเกียวโต นั่งรถบัสจากเกียวโต(JR bus 6,300 เยน) ตอนประมาณ 5 ทุ่ม ถึงฮิโรชิม่า 7 โมงเช้าวันรุ่งขึ้น ซื้อ Hiroshima one-day trip card (steer car and ship) 840 เยน ขึ้นได้ทั้งรถรางและเรือไปเกาะมิยาจิม่า เที่ยวตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ แล้วนั่งบัสกลับโตเกียวตอน 3 ทุ่ม (บัสเอกชน 5,700 เยนถูกกว่าของ JR) ไปเที่ยวกันเลยดีกว่า

แผนที่รถรางในฮิโรชิม่า ถ้าไม่มีตั๋ว one-day pass ก็เสียค่ารถครั้งละ 150 เยน

พนักงานขับรถรางดูโบราณมาก

รถรางในฮิโรชิม่า

ที่แรก Atomic bomb dome

ป้ายหน้า Atomic bomb dome

Atomic bomb dome เป็นตึกเดียวที่เหลืออยู่ถึงตอนนี้ ขึ้นทะเบียนเป็นสมบัติของยูเนสโก้

ซูมเข้าไปในตัวตึก

เห็นแล้วน่ากลัว

นี่ก็ภายในตึก

ตัวปูนที่ฉาบละลายหายไปหมด

สถาปัตยกรรมภายในตัวตึก

เหลือแต่ซาก

ตัวตึกใกล้ๆ

อีกมุมของตึก

ดูซิ เหล็กบันไดซิ บิดเบี้ยวซะ

อีกมุม

ไปไหนต่อดี ไปสวนสันติภาพ(Peace Memorial Park) ดีกว่า

อนุเสาวรีย์พี่ซาดาโกะในสวนสันติภาพ

พี่ซาดาโกะบนยอดหอระฆัง

นกกระเรียนสันติภาพ เชื่อว่าตั้งใจพับครบพันตัวแล้วจะขออะไรก็ได้ พี่ซาดาโกะโดนรังสีปรมณูเป็นมะเร็ง ตั้งใจจะพับนกให้ครบพันตัว แล้วจะอธิษฐานขอให้หาย แต่ยังพับไม่ทันครบก็จากไปเสียก่อน

สองอันนี้เรากับแม่พับเอง 2,000 ตัว ไม่ค่อยสวยเหมือนคนอื่น แต่อธิษฐานขอไปสองอย่าง ก็ได้ตามที่ขอจริงๆ เลยเอานกที่พับไปปล่อยที่สวนสันติภาพนี้ด้วย

พับนกแล้วเอามาเรียงกันเป็นรูปและตัวอักษรสันติภาพ

นี่ก็อีกรูป

ไฟแห่งสันติภาพ อยู่กลางสวนสันติภาพ

มองลอดออกไปเห็น Atomic bomb dome

ที่ต่อไป peace museum ค่าเข้า 50 เยนเท่านั้น มีหูฟังบรรยายเป็นภาษาไทยให้เช่าด้วย 300 เยน แนะนำว่าควรจะเช่า เพราะจะเข้าใจเรื่องราวจนขนหัวลุก

นาฬิกาหยุดเดินตอน 8 โมง 15 นาที ซึ่งเป็นเวลาที่ระเบิดลง

ภาพจำลองเมืองฮิโรชิม่าก่อนระเบิดลง

หลังระเบิดลง หายไปทั้งเมือง

เหลือแต่ตึกหอการค้า ซึ่งก็คือ Atomic bomb dome นั่นเอง

นี่เป็นหนึ่งในสามภาพถ่ายที่มีคนถ่ายไว้หลังจากระเบิดลงไม่กี่นาที

นี่ก็นาฬิกาอีกเรือน

เสื้อผ้าของคนที่ใส่ในวันนั้น

เศษผิวหนังที่ร่อนออกมาเป็นแผ่นๆ

กล่องข้าวกลางวันของเด็กๆ ข้าที่อยู่ในกล่องไหม้ดำเป็นตอตะโก

สามล้อที่เด็กขี้เล่นในวันนั้น

เล็บที่งอกออกมาผิดปกติหลังได้รับสารกัมตรังสีเข้าไป ไม่สามารถตัดทิ้งได้เพราะจะเจ็บ

เศษขวด กระเบื้อง ก้อนหิน ที่หลอมละลายด้วยความร้อนมหาศาลจากระเบิด

ขวดที่มีคราบเลือด(รึเปล่าไม่แน่ใจ)

ก้อนหินกับกระเบื้องละลายหลอมเป็นเนื้อเดียวกัน

ขวดยาก็หลอมละลายติดกัน

ฝนที่ตกลงมาหลังระเบิดลง กลายเป็นฝนสีดำ

นอกจากนี้ยังมีภาพ และวัตถุที่เอามาโชว์ให้ดูอีก เช่นเงาของคนที่นั่งอยู่หน้าธนาคารก่อนระเบิดลง หลังระเบิดลงคนที่นั่งอยู่หายไป เหลือแต่เงา, ภาพคนที่ถูกไฟไหม้พุพอง และภาพสยดสยองอีกมาก

นี่คือนกกระเรียนของจริงที่พี่ซาดาโกะพับเอาไว้

รูปของพี่ซาดาโกะ ถ่ายกับแม่

รองเท้าและกระเป๋าของพี่ซาดาโกะ

พี่ซาดาโกะในโลงศพ พับนกไม่ทัน

กระเบื้องหลังคาบ้านที่คนในบ้านกลับมาเขียนข้อความไว้ว่าย้ายไปอยู่ที่ไหน

ป้ายพิพิธภัณฑ์

ออกมาจากความสยดสยองของระเบิดนิวเคลียร์ ไปเที่ยวเกาะมิยาจิม่ากันดีกว่า แม่ยืนโบกไม้โบกมืออยู่หน้าเรือที่จะข้ามไปเกาะ

ถึงเกาะมิยาจิม่าแล้ว กวางเต็มเลย

หิวละ ขอเติมพลังก่อน แม่กินอุด้งหอยนางลม

ส่วนนี้ กินเอง โอยาโกะด้ง

กวางน่ารักอ่ะ

ไปศาสเจ้าที่มีเสาโทริอยู่กลางทะเล ศาลเข้านี้จริงๆชื่อ Itsukushima แต่ไม่มีใครรู้จัก เพราะทุกคนรู้จักในนาม ศาลเจ้ามิยาจิม่า

ร้านขายของที่ระลึก

วิวข้างๆท่าเรือ

กวางอีกละ

เห็นเจดีย์ของศาลเจ้า Itsukushima แล้ว

สิงโต(รึเปล่า)หน้าศาลเจ้า

อีกวิวนึง

ช่างภาพกำลังเขียนภาพนายแบบอยู่

ใกล้ถึงเสาโทริแล้ว ตอนนี้น้ำลด ลงไปเดินได้เลย

ถึงแล้ว เสาโทริที่ว่า ตอนที่ไปน้ำลดพอดี เดินเข้าไปถึงตัวเสาได้เลย

คุณยายนั่งเก็บหอย

ก่อนเข้าศาลเจ้า ต้องล้างมือ บ้วนปากก่อน

มีเจ้าบ่าวเจ้าสาวมาแต่งานที่ศาลเจ้านี้พอดี

บรรยากาศภายในศาลเจ้า

มองจากในศาลเจ้าออกไป

อ้าว แม่อังกับพ่อดอกมะลิ ไปแต่งกันที่ศาลเจ้า Itsukushima นี่เอง

ภายในศาลเจ้า

นี่ก็ส้มแปร้ดมาเชียว

ข้างหลังเป็นภูเขา

สะพานไม้โบราณ จะโค้งไปถึงไหนเนี่ย รู้ไม๊มันเดินยาก เกือบตกสะพาน

ทัพพีแกะสลัก ที่เกาะนี้ของที่มีชื่อเสียงคือทัพพีตักข้าว

ซากุระบานพอดี

นี่ก็อีกศาลเจ้านึงบนเกาะ จำชื่อไม่ได้

ภานในศาลเจ้า

นี่ก็ภายในศาลเจ้า

มีกิจกรรมเขียนชื่อตัวเองเป็นตัวคันจิลงบนทัพพีด้วย เราก็เขียนเหมือนกัน

สะพานข้ามคูน้ำ

คูน้ำ

ร้านขายทัพพี

ขากลับ เดินออกมา น้ำขึ้นแล้ว เสาโทริอยู่ในน้ำเรียบร้อยแล้ว

กวางผู้คุ้มครองหัวฉีดดับเพลิง

ทัพพียักษ์

ขึ้นเรือกลับละ

บ๊ายบายเกาะมิยาจิม่า

ขึ้นรถรางที่สถานี Hiroden Miyaajima กลับไปสถานี Hiroshima

รถราง ค่อนข้างทันสมัย

ถึงสถานี Hiroshima ระหว่างรอรถบัสกลับโตเกียวก็หาโอโคโนมิยากิกินกันตาย ที่ฮิโรชิม่าขึ้นชื่อเรื่องนี้ โอโคโนมิยากิของฮิโรชิม่าจะไม่เหมือนที่อื่น จะใส่เส้นและมีแผ่นแป้งรอง พนักงานจะเป็นคนทำให้ ไม่ได้ทำเองเหมือนของที่อื่น

หน้าตาโอโคโนมิยากิแบบฮิโรชิม่า

--จบบริบูรณ์--